درب ضدحریق
درب ضدحریق، یک نوع درب ایمنی است که طراحی شده تا در صورت وقوع حریق، پیشرفت
اتفاقات را کند کند و از گسترش آتش به سایر نقاط فضا جلوگیری کند.
ویژگی‌های اصلی یک درب ضدحریق عبارتند از:
مواد ساختاری مقاوم به حرارت:
این درب‌ها از موادی مانند فلزات ورقه‌ای و یا شیشه‌های ویژه ساخته می‌شوند که در برابر
حرارت بالا مقاومت داشته باشند.
عملکرد در شرایط حریق:
درب‌های ضدحریق باید توانایی مقاومت در برابر حرارت و فشار ناشی از حریق را داشته باشند.
عملکرد در شرایط عادی:
علاوه بر عملکرد در شرایط حریق، درب‌های ضدحریق باید به عنوان درب عادی در شرایط روزمره
نیز کار کنند و امکان گشایش و بسته شدن را داشته باشند.
استانداردها و تاییدیه‌ها:
درب‌های ضدحریق برای اطمینان از کارایی و اعتبار خود، باید با استانداردهای ایمنی معتبری
همچون استانداردهای ملی سازمان‌های مختلف (مانند NFPA در ایالات متحده و BS در بریتانیا)
مطابقت داشته باشند و تاییدیه‌های لازم را دریافت کنند.
معمولاً درب‌های ضدحریق در ساختمان‌های اداری، صنعتی، و اجتماعی
(مانند بیمارستان‌ها و هتل‌ها) استفاده می‌شوند تا در صورت بروز حریق، امکان فرار و ایمنی
افراد را تضمین کنند.
درب‌های ضدحریق به دلایل ایمنی بالا و پیشگیری از گسترش حریق در ساختمان‌ها بسیار
حیاتی هستند. این درب‌ها به عنوان بخشی از سیستم ایمنی ساختمان مورد استفاده قرار
می‌گیرند و دارای ویژگی‌ها و مشخصات فنی خاصی هستند که شامل موارد زیر می‌شود:
زمان مقاومت در برابر حرارت:
درب‌های ضدحریق به طور معمول برای یک مدت زمان خاصی قابلیت مقاومت در برابر حرارت
را دارند. این زمان ممکن است ۳۰، ۶۰ یا حتی ۹۰ دقیقه باشد، که به معنای این است که
در طی این مدت، درب باید توانایی مقاومت در برابر حرارت و ایزولاسیون از آتش را داشته باشد.
مهار کننده دود:
در های ضدحریق علاوه بر مقاومت در برابر حرارت، باید توانایی مهار دود را نیز داشته باشند.
قفل و سیستم بسته‌بندی خاص:
درب‌های ضدحریق باید دارای سیستم قفل خاصی باشند که فقط در شرایط عادی کار کند.
پوشش‌های مقاوم:
برخی از درب‌های ضدحریق دارای پوشش‌های مقاوم به دما و حرارت بالا هستند که در
مواجهه با شعله‌های آتش مقاومت خوبی دارند و از زمینه‌های نشتی حرارتی جلوگیری
می‌کنند.
با توجه به این ویژگی‌ها، درب‌های ضدحریق از اهمیت بسیاری برخوردارند و برای ایمنی و
احتیاط در مواجهه با حوادث حریق در ساختمان‌ها اساسی محسوب می‌شوند.